شرح ألفیة ابن مالک لابن الناظم (کتاب)«شرح ألفیة ابن مالک لابن الناظم»، اثر بدر الدین بن مالک، ابوعبد الله محمد بن محمد بن عبد الله بن مالک است. ۱ - معرفی اجمالی«شرح ألفیة ابن مالک لابن الناظم»، اثر بدر الدین بن مالک، ابوعبد الله محمد بن محمد بن عبد الله بن مالک، شرح غیر مزجی و توضیح ابیات الفیه ابن مالک می‌باشد که به زبان عربی و در نیمه دوم قرن هفتم نوشته شده است. این اثر که مشهورترین و شاید مهم‌ترین اثر بدر الدین بن مالک می‌باشد، شرحی است که وی آن را بر الفیه پدرش نگاشته است. این کتاب که صفدی آن را شرحی منقی و منقح خوانده، در شمار بهترین شرح‌های الفیه معرفی شده است. این اثر به‌عنوان شرح ابن المصنف و شرح ابن الناظم نیز شهرت دارد، اما عنوان اصلی آن« الدرة المضیئة فی شرح الألفیة» است. [۱]
بجنوردى، سيد كاظم و همكاران (۱۳۷۷)، دائرةالمعارف بزرگ اسلامى (چاپ دوم)، تهران: مركز دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج۱۱، ص۵۴۲، محمد سيدى.
۲ - ساختارترتیب مطالب مطرح‌شده در این کتاب، به همان ترتیب و نظم کتاب الفیه می‌باشد. ۳ - وضعیت کتابکتاب، فاقد پاورقی بوده و فهرست مطالب، در انتهای آن آمده است. ۴ - چاپ کتاباین کتاب نخستین بار در ۱۲۷۶ ق، در تهران چاپ سنگی شده، در ۱۳۱۲ ق، در بیروت به کوشش محمد بن سلیم بابیدی و در ۱۳۳۲ ق، در دمشق به کوشش محمود یاسین منتشر گشته و سپس در ۱۳۴۱ ق، در قاهره و در ۱۳۴۲ ق، در نجف، به چاپ رسیده است. ۵ - پانویس
۶ - منبعنرمافزار ادبيات عرب، مرکز تحقيقات کامپيوتری علوم اسلامی. |